Lup e kapar

Fab hiela ,Aisopos'

El llop i la cabra

Faula d'Isop

Kapar äbinon löpo su klif skapik. Lup ätuvon oni, ed ästeifülon vaniko ad löpiogrämön lü on. “O löfäb!” älüvokädon oni, “no-li osuidol su klif so geilik? Bo okanol deslifädön e doniosturön. Grämolös prüdiko donio e kömolös lü ob sui yebalän jönik at, kö kebs benosmekik dabinons bundano!” — “Danob oli!”, kapar sagatik ägespikon. “No vilol givön fidedi obe, ab ole it.”
Hi havia una cabra al damunt d'una roca escarpada. Un llop se la va trobar i va provar inútilment de grimpar fins allà on era. «Oh, estimada!», la va cridar, «no et desmaiaràs damunt d'un penya-segat tan gran? Podries relliscar i caure. Baixa amb precaució i vine amb mi en aquest bonic prat on hi ha tot d'herbes gustoses» — «T'ho agraeixo!», va respondre la sagaç cabra. «Tu no em vols donar menjar a mi, sinó a tu mateix.»